"What the Fuck Have You Done Lately?"

Sanırım sinemada popüler aksiyon filmleri kategorisinin altında yepyeni bir türle karşı karşıyayız: Yüksek egolu, sürrealist aksiyon filmleri... Seyredince nefesinizi kesen, bol silah sesi duymanızı, bol kadın ve/veya bol araba görmenizi sağlayan tüm diğer aksiyon filmleri gibiler. Ama Dali tablolarını, Marquez romanlarını andıran bir sanatsallık barındırıyorlar. Esprilerle dolular ama ciddiye de alınabiliyorlar. O kadar inanılmaz şeyler oluyor ki perdede, kendinizi ezik, işe yaramaz hissediyorsunuz. Nasıl astronomi dersinde bilmemkaç parsek yarıçaplardan bahsedince küçücük hissediyor insan kendini; bu filmleri izlerken de öyle şeyler yapıyor ki perdedeki adam/kadın, "ben neyim ki? ne işe yarıyorum ki? hayatımın anlamı ne?" sorularıyla boğuşarak koltukta küçüldüğünü hissediyor seyirci.

Geçtiğimiz yıl izlediğim ve bittiğinde heyecandan, kahkahadan, şaşkınlıktan ve zevkten dört köşe olmuş bir şekilde salondan çıkmamı sağlayan "Shoot'em Up"tan sonra; şimdi de "Wanted" vizyonda.

Wanted, Rus sinemasını Amerikanlaştırmakla çokça suçlanan Timur Bekmambetov'un ilk Hollywood filmi. Soğuk savaş yıllarındaki zihniyet hala sürüyor olsa gerek; adam birkaç güzel film çekti diye Rus sanat camiasınca "Pis Amerikancı" damgası yemiş, fakat diğer yandan oldukça kalabalık bir hayran kitlesi edinmiş ülke ve dünya çapında kendine okuduğuma göre. Seyretmediğim, fakat fragmanlarından anladığım kadarıyla bir Rus'tan beklenmeyecek büyüklükte bir korku/gerilim serisi çekmiş/çekmekte Bekmambetov. "Night Watch" ve "Day Watch"tan sonra, şimdi de serinin sonuncusu "Twilight Watch"un çekimlerini sürdürmekte imiş.

Üçlemesinin arasına sıkıştırdığı film "Wanted" ise ilk paragrafta bahsettiğim türden, heyecan ve aksiyon dolu bir film olmuş. Bir çizgi roman uyarlamasına yakışır derecede elle çizilmiş gibi duran bir film çıkmış ortaya. James McAvoy, ilk aksiyon deneyimi için oldukça başarılı. Angelina Jolie tüm karizması ve tüm dudaklarıyla her zamanki gibi karşınızda. Filmde tek hoşuma gitmeyen şey olarak da (ki kendisinin hayranlarından biriyimdir) Morgan Freeman dahil olmuş kadroya. Freeman'ı yadırgayışımın gerçek nedeni nadir bulunan kötü performanslarından birini sergiliyor oluşu mu, yoksa canlandırdığı karaktere ısınamamış olmam mı bilemiyorum. Kısacası filmde mükemmel değil, vasatın üstünde oyunculuklar olsa da, rahatsız edici değil hiçbir şey.

Filmin senaryosu orjinal çizgi roman hikayesine Angelina Jolie'nin canlandırdığı Fox karakterinin eklenmesi dışında, hemen hemen hiçbir değişiklik yapılmadan uyarlanmış. Seyrettiğinizin bir çizgi roman olduğunu düşünerek; insanların arabalarla ya da silahlarla neler yapıp neler yapamayacağını sorgulamadan ya da fantastik denebilecek birkaç detayı hazmedebilerek seyrederseniz rahatsız edici hiçbir öge yok hikayede. Her ayrıntı kullanılmış, hiçbir şey sonuçsuz kalmamış. Özellikle ofis sahneleri, hem karakterin dönüşümünü anlatmak hem de filmi "tip"ler ve esprilerle süslemek için çok güzel oturmuş yerine. Klişelerden uzak, sürprizlerle dolu ve tahmin edilemez şeylerin döndüğü bir film olmuş.

Film diğer Hollywood aksiyonlarına oranla çok daha düşük bir bütçeyle çevrilmiş. Ve buna rağmen gerek silahlı, gerek arabalı sahneler; gerekse filmin en gösterişli bölümü olan tren sahnesi gayet tatmin edici. Yönetmenin birkaç numarası da yalnızca aksiyon sahnelerini değil, küçük detayları ve esprileri de o kadar anlamlı bir hale getirmiş ki, zevkle izlenebilecek bir film çıkmış ortaya.

Son olarak filmin her sahnesini daha da güzelleştiren, silah seslerini davul sesleriyle renklendiren ve salondan ayrıldığınızda beyninize kazınmış bir melodi bulmanızı sağlayan müziklerin sahibi var: Danny Elfman.

Seyrettiğiniz 13 Oscarlı bir drama değil tabii ki, bir aksiyon filmi. Ama bir aksiyon filminin olabileceğinden daha sanatsal ve daha kaliteli bana göre.

Böyle filmleri seyredince insanın kendini ezik ve işe yaramaz hissettiğinden bashetmiştim. Filmin son cümlesi de bunu kanıtlar nitelikte:

"What the fuck have YOU done lately?"