Bana Göre: "Teoman"

Henüz ilkokuldaydım. Okuldan eve dönmüş, televizyon karşısında oyun oynuyordum. Çığlık çığlığa bağıran bir kadın ve değişik türde bir şarkı söyleyen bir adam çıktı televizyondaki bir klipte. (Kısa saçlı kızlardan hazzetmemeye başlamam da aynı tarihe denk gelir) Yıllar geçtikçe, ben büyüdükçe öğrendim: O şarkı "Papatya", o adam Teoman, o kadın Şebnem Ferah, o müzik türü de henüz yeni yeni şekillenmeye başlamış olan Türkçe Rock'tı.

Teoman ilk albümü "Teoman"ı, bundan 13 yıl önce, 1996'da çıkardı. Ardından 1998'de "O" geldi. Sanırım "O", Teoman'ın birçok hayranı tarafından da, benim gibi, en iyi albümü olarak kabul ediliyordur. Ve Teoman, 2000 yılında en önemli çıkışını "Onyedi" ile yaptı. Albümdeki (ki sona eren doksanlardan sonra kaset arşivime yeni parçalar eklememe kararı aldığımdan, aldığım ilk müzik CDsi olur kendisi) "Paramparça", "İki Yabancı" ve "Onyedi" şarkıları Teoman'ı Türkiye'nin en önemli rock yıldızı yaptı bir anda.

2001'de "Gönülçelen", 2002'de iki adet remix albümü, 2003'te ise "Teo Man" geldi. Ve 2004 yılı ile birlikte çöküşü başladı Teoman'ın. İronik bir şekilde, "Best of Teoman"ın çıktığı yıl olan 2004'te... Aynı yıl çıkardığı "En Güzel Hikayem" adlı albüm, kanımca "En Kötü Albümüm" olarak da adlandırılabilirdi. Fazlasıyla sert, ağzıbozuk, deneysel ve uzuuuuuun şarkılarla dolu olan bu albüm beni de birçok insan gibi soğuttu bir anda birkaç yıl önce en sevdiğim şarkılardan "İstasyon İnsanları"nı, "Hayalperest"i, "İstanbul'da Sonbahar"ı ve "Rapsodi İstanbul"u söyleyen adamdan. Bu çöküşü bir remix albümü ve "Balans ve Manevra" filminin soundtrack'i izledi. - ki filmi de Teoman yönetmişti. Ve bu kesinlikle doğru bir hareket değildi. Sahnede içtikleriyle, gece kulübü çıkışı kırdıklarıyla gündeme gelmeye başladı.

2006'da toparlanmaya başladı Teoman yeniden. Önce "Renkli Rüyalar Oteli" geldi. Belki bir "O" ya da bir "Onyedi" değildi ama, eskiye dönüşün sinyallerini veriyordu. Sonra Bülent Ortaçgil ile verdikleri konserin albümü ve "Romantik" filminin soundtrack albümü geldi sırayla. 2008'de beni en çok heyecanlandıran ve kendisine hayran bırakan albüm "Söz Müzik Teoman"sa, Teoman'ın da eski günlerine dönmek istediğinin kanıtıydı. Üstelik bunu tek başına değil, her biri birbirinden değerli ve inanılmaz isimlerle yapıyordu.

Ve 2009... Teoman'ın (soundtrack, remix ve best-of-ları saymazsak) 8. albümü "İnsanlık Halleri" geldi. Ve, en azından kendi adıma, ilan ediyorum. Teoman geri döndü.

"Sevişirdik Bazen"in, bir albüm girişi olarak çok yanlış bir seçim olduğunu düşünsem de, albümün geri kalanı için çok pozitif şeyler düşünüyorum. Birbiri ardına gelen "Çoban Yıldızı", "Galata'da Rıhtımda", "Ruhun Sarışın" ve "1 Kadın ve 1 Erkek" sözleriyle, müzikleriyle Teoman'ın ilk albümlerini aratmıyor. "Mavi Kuş ile Küçük Kız", "Teo Man"daki en sevdiğim olaylardan biri olan konuşma gibi yazılmış iki şarkıyı - "Kıskançlık" ve "Mektup"u anımsattı bana. Kısacası albümdeki sevmediğim şarkı sayısı bir hayli az. Özellikle "Çoban Yıldızı" ve "Uçurtmalar"daki piyanonun da bunda biraz olsun etkisi var. Ve tabi "Uçurtmalar"ın bir Elif Şafak şiiri olmasının...

- Bana göre: Teoman -

1. Sürpriz / Onyedi

2. İstasyon İnsanları / Gönülçelen

3. Gündüz Tarifesi / Onyedi

4. Ne Ekmek Ne de Su / Teoman

5. Bir Damla Gözyaşı / O

6. İki Yabancı / Onyedi

7. Sus Konuşma / O

8. Kıskançlık / Teo Man

9. Senden Önce / Teo Man

10. Yağmur / O