1 Kasım 2007

Filmekimi'nin Ardından...


Bir Filmekimi daha geçip gitti. 19-25 Ekim 2007 tarihleri arasında, tam 7 film gördüm, İKSV sayesinde.

4 Ay, 3 Hafta, 2 Gün (4 Luni, 3 Saptamani si 2 Zile): Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye ile ödüllendirilen Romanya filmi, kürtaj konusunu işliyor. Çarpıcı görüntüler var ve pat diye bitiyor film. Klasik Cannes yani. (Yön: Cristian Mungiu)

Abim Evin Tek Çocuğu (Mio Fratello é Figlio Unico): Fazlasıyla eğlenceli, çokça sıcak, sevimli bir Akdeniz filmi. 60'larda biri faşist, diğeri komünist iki İtalyan kardeşin yaşadıkları üzerine. Müzikleri de süper ayrıca. (Yön: Daniele Luchetti)
Bobby: 2006'dan kalan dev kadrolu bir film. Oynamayan Hollywood yıldızı yok. Kennedy süikastının öncesinde, bir sürü ayrı hayattan kesitler ve anlamlı bir kapanış monoloğu. (Yön: Emilio Estevez)

İpek (Silk): Biraz Last Samurai, biraz Painted Veil tadında; Fransız bir adamla Japon bir kadının aşkını anlatırmış gibi gözüken, ama aslında Fransız bir çiftin aşkını anlatan dönem filmi. Michael Pitt ve Keira Knightley var. (Yön: François Girard)
Paranoid Park: 2007 Filmekimi'nin hayatıma kattığı en güzel şeydi sanırım. Kişisel favorimdi. Gerek kurgusu, gerek görüntüleriyle, hayatın ta kendisi oyunculuklarıyla, müzikleriyle ve tabii ki Gus van Sant'ın mükemmel yönetmenliğiyle dört dörtlüktü.
Şark Vaatleri (Eastern Promises): Viggo Mortensen, Naomi Watts ve Vincent Cassel ile Londra'daki Rus mafyasının içine giren bir film. Sinema tarihine geçecek bir kavga sahnesi görmek isteyenler için. (Yön: David Cronenberg)
Across the Universe: Bir Beatles peri masalı. Vietnam Savaşı yıllarında İngiliz bir çocukla, Amerikalı bir kızın hikayesi. 32 Beatles şarkısı, biraz Amerikan rüyası, biraz deneysel sinema, biraz sembolizm, fazlasıyla sanat, kıskançlık, romantizm ve politika. Her şey var bu filmde. Hele ki "Let It Be" ve "All You Need Is Love" sahneleri, kelimeleri kifayetsiz bırakıyor. (Yön: Julie Taymor)
2008 Filmekimi'ne 11 ay kaldı.

Hiç yorum yok: